ΤΟ ΚΑΠΙΤΟΝΕ ΣΥΝΝΕΦΟ ΚΑΙ ΤΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑΣΜΕΝΑ ΑΝΘΕΜΙΑ
ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΣΥΝΘΕΣΗΣ
Η πόλη της Κέρκυρας είναι από τις ομορφότερες πόλεις της Ελλάδας με πλούσια ιστορία, γοητευτική αρχιτεκτονική και σπιρτόζους ανθρώπους. Ο αρχιτεκτονικός διαγωνισμός που προκηρύχτηκε από το Δήμαρχο της Κέρκυρας έχει ως αίτημα την ανάπλαση των όψεων του Δημοτικού Θεάτρου της Κέρκυρας και της προ της εισόδου του πλατείας.
Στόχος του διαγωνισμού αυτού είναι η ενεργοποίηση του υπάρχοντος κτιρίου του Δημοτικού Θεάτρου ως πυρήνας δραστηριοτήτων της πόλης και η αξιοποίησης της προ αυτού πλατείας ως ένας από τους ανοιχτούς δημόσιους χώρους της πόλης μέσα στην περιφέρεια του κέντρου της. Το υπάρχον κτίριο του Δημοτικού Θεάτρου της Κέρκυρας είναι ένα αυθεντικό δείγμα του Διεθνούς Στυλ στην Ελλάδα και σχεδιάστηκε το 1965 από τον σημαντικό Έλληνα αρχιτέκτονα Π. Α. Σακελλάριο. Το κτίριο, παρά την αρτιότητα του σχεδιασμού του και την υψηλή, για τα δεδομένα της εποχής, κατασκευαστική του ποιότητα, με το αυστηρό ύφους του και τον συμπαγή του όγκου δεν κατάφερε ποτέ να ενταχθεί στο ευφραίνον κλίμα της πόλης της Κέρκυρας. Αυτή η αδυναμία ένταξης του κτιρίου στο κλίμα της πόλης σε συνδυασμό με το βάρος της ηλικίας του, οδήγησαν το κτίριο στην παρούσα του απαξιωμένη υπόσταση.
Η πρόταση ‘Το Καπιτονέ Σύννεφο και τα Λουλουδιασμένα Ανθέμια’ έχει ως στόχο να καλύψει αυτό το χάσμα ανάμεσα στη υλική υπόσταση του κτιρίου και της πλατείας και την υπόστασή τους στη συνείδηση των κατοίκων της πόλης της Κέρκυρας.
Η πρόταση αποτελείται από δύο στοιχεία: την προσθήκη στο δώμα του Δημοτικού Θεάτρου και τον ανασχεδιασμό, συνένωση και επέκταση της προ του εισόδου του πλατείας.
Η προσθήκη στο δώμα του Δημοτικού Θεάτρου της Κέρκυρας είναι μια μεταλλική κατασκευή υπενδεδυμένη με ETFE. Το ETFE είναι ένα ημιδιαφανές, γαλακτερό, συνθετικό υλικό, εξαιρετικά ελαφρύ και ανθεκτικό σε σχισμό το οποίο χρησιμοποιείται σε σύγχρονες κατασκευές (όπως το Alliance Arena στο Μόναχο σχεδιασμένο από τους Herzoq & de Meuron, το Ολυμπιακό Κολυμβητήριο στο Πεκίνο από τους PTW, αλλά και εμπορικό κέντρο The Mall Athens στην Αθήνα ) για να καλύψει επιφάνειες σε κτίρια μεγάλων διαστάσεων με γρήγορο και οικονομικό τρόπο δίνοντας ταυτόχρονα τη δυνατότητα φυσικού φωτισμού. Το υλικό τοποθετείται στις κατασκευές με μια τεχνοτροπία θήκης ή μαξιλαριού που περιλαμβάνει αέρα και βρίσκεται διαρκώς σε φόρτιση (τάση). Η ελαφρότητα του υλικού εξασφαλίζει την κατασκευασιμότητα της προσθήκης της οποίας τα φορτία παραλαμβάνονται από τον υπάρχον στατικό σκελετό του κτιρίου με κάποιες ενισχύσεις των στατικών του στοιχείων. Οι χώροι που δημιουργούνται στο δώμα του κτιρίου από την προσθήκη καλύπτουν την επιτακτική ανάγκη του Δημοτικού Θεάτρου για πρόσθετα τετραγωνικά λειτουργικών χώρων.
Η υλικότητα της κατασκευής έρχεται σε έντονη αντίθεση με αυτή του υπάρχοντος κτιρίου: το σύγχρονο με το μοντέρνο, το συνθετικό με το υλικό, το μαλακό με το σκληρό, το αδιαφανές με το διαφανές, το ανάλαφρο με το στιβαρό. Έτσι οι νέες όψεις του Δημοτικού Θεάτρου παράγονται μέσα από αυτή τη σύνθεση του υπάρχοντος με το καινούριο αξιοποιώντας στο έπακρο και πολλαπλασιάζοντας τις υφιστάμενες δυνατότητες του κτιρίου μέσα από μια καθαρή σχεδιαστική κίνηση.
Η διαμόρφωση της προ της εισόδου του Δημοτικού Θεάτρου πλατείας ακολουθεί επίσης μια καθαρή σχεδιαστική κίνηση: την συνένωση όλων των υπαίθριων δημόσιων χώρων της πόλης σε μία ενιαία διαδρομή που ακολουθεί τις υφιστάμενες πορείες της πόλης, (η εμπορική βόλτα πάνω στη Γ. Θεοτόκη, η άφιξη στην πόλη διαμέσου του Σαρόκο), παράγοντας ταυτόχρονα νέες (από το Σαρόκο στην Παραλία διαμέσου του γυμναστηρίου κτλ.). Η κίνηση αυτή παράγεται με μια γεωμετρία που κάνει αναφορά στο σχεδιαστικό ύφος του ιστορικού κτιρίου του Δημοτικού Θεάτρου που είχε καταστραφεί στο παρελθόν.
Η επιφάνεια της πλατείας είναι ένα ενιαίο συνεχόμενο επίπεδο σαν μανδύας. Ο μανδύας αυτός συνενώνει ομαλά τα σημεία με τα διαφορετικά υψόμετρα της πλατείας και κρύβει από κάτω του το υπόγειο πάρκινγκ της πλατείας. Ο μανδύας ξεκινάει από το επίπεδο της οδού Μαντζάρου, ανεβαίνει στο επίπεδο της εισόδου του Δημοτικού θεάτρου και της Νομαρχίας και συνεχίζει προς το επίπεδο του γυμναστηρίου περνώντας πάνω από την οδό Σταμ. Δεσύλλα και την είσοδο του υπόγειου πάρκιγκ.
Τα υλικά κατασκευής της πλατείας είναι κυβόλιθος, βλάστηση, χαλκός και νερό. Ο μανδύας της πλατεία συντίθεται από τέσσερις διαφορετικές μονάδες κυβόλιθου:
1. ενός πλήρους τετραγώνου,
2. ενός τετραγώνου που του έχει αφαιρεθεί η μία γωνία από ένα τεταρτοκύκλιο,
3. ενός τετραγώνου που του έχουν αφαιρεθεί δύο γωνίες από δύο γειτονικά τεταρτοκύκλια,
4. ενός τετραγώνου που του έχουν αφαιρεθεί δύο γωνίες από δύο αντικριστά τεταρτοκύκλια,
5. ενός τετραγώνου που του έχουν αφαιρεθεί τρεις γωνίες από τρία τεταρτοκύκλια
6. ενός τετραγώνου που του έχουν αφαιρεθεί και οι τέσσερις γωνίες από τέσσερα τεταρτοκύκλια.
Η σύνθεση αυτών των έξι στοιχείων σε συνδυασμούς παράγει τη αποτύπωση των ανθεμίων στην επιφάνεια της πλατείας. Στο σημείο συνένωσης των τεταρτοκυκλίων που απουσιάζει το υλικό του κυβόλιθου, βλάστηση εξέρχεται στην επιφάνεια από τις οπές.
Η ίδια γεωμετρία αποτυπώνεται και στα φύλλα χαλκού τα οποία ντύνουν τις κατακόρυφες και τις οριζόντιες επιφάνειες της δεξαμενής νερού που βρίσκεται επί της οδού Μαντζάρου. Από τα φύλλα χαλκού αφαιρείται υλικό με τη μέθοδο της εκτύπωσης σε λέιζερ αποτυπώνοντας έτσι το ίδιο μοτίβο που απεικονίζεται στην επιφάνεια της πλατείας με τους κυβόλιθους.
